Weg

Ik woon in de Bronsinklaan. Klinkt wat sjiek voor een gewone wijk, maar er staan bomen, dus vooruit. ‘Oude boerderij’ staat als toelichting eronder op het straatnaambord. Maar die boerderij is in geen velden of wegen te bekennen. Hij is namelijk weg. Het bordje is ervoor in de plaats gekomen. Het zou dus beter de Bronsink-weg kunnen heten. Dan kunnen de bomen ook gelijk de laan uit.
Je ziet het overal. Waar vroeger namen sloegen op iets dat er was (schoolstraat, kerkstraat, steenweg enz.), slaan ze nu op dingen die er niet meer zijn. Zoals bij dit industrieterrein ‘Bloeme-weide’ (zie foto anwb bord). Hier is dus geen bloemenweide meer, maar een industrieterrein.
Sterker nog, de weide is voor de aanleg van het industrieterrein vernield.

Misschien begon het ermee dat ergens een school of kerk verdween, maar de straatnaam bleef bestaan en dat zo met de straatnaam een herinnering eraan werd bewaard. En toen bedacht iemand, dat je dat nostalgische ook wel kunt oproepen door achteraf eens wat te neuzelen in het gemeente-archief. Onzin natuurlijk, want dat industrieterrein of de woonwijk heeft helemaal niets gemeen met die ‘bloeme-weide’ of die ‘oude boerderij’. Het is alleen maar een gratuite en zelfs pijnlijke herinnering daaraan, wat er aan landelijk gebied en natuurschoon is opgeofferd in naam van economische vooruitgang.