Station

Ik hou van stations, ze roepen reislust op. Stap in deze trein en vanavond ben je in Marseille. Neem die andere en je stapt uit in Berlijn. De magie daarvan wordt weerspiegeld in de grandeur van oude stationsgebouwen. Je voelt: hier wordt de mens weggevoerd uit de sleur van alledag, we betreden de wereld van verbeelding, van belevenissen, alles is mogelijk. Stations hebben dat overstijgende gemeen met kerken, maar het is een voordeel dat je niet eerst dood moet gaan. En het is écht, geen nep, zoals een pretpark. In de jaren van betonterreur was die transcenderende kwaliteit even vergeten en verschenen er naargeestige dozen. Maar dat is gelukkig weer voorbij. Op veel plaatsen verschijnen fotogenieke staalconstructies met veel transparantie en vrij spel van licht en ruimte. De verlokking van vrijheid en avontuur is weer voelbaar met een nieuwe vormtaal, mogelijk gemaakt door software en brute rekenkracht. Wat denkbaar is, dat is ook maakbaar. Niet allemaal even geslaagd, maar er is wel weer wat te beleven.