Doos met inhoud

In Tilburg is een textielfabriek als industriëel erfgoed verbouwd tot een riante expositieruimte voor moderne kunst. Onlangs was ik er voor het werk van Kara Walker, maar ben hier wel vaker geweest. Onder andere voor werk van Richard Long en voor de lichtkunst van James Turrell. Dat soort abstracte kunst met platoonse geometrieën lijkt goed te kunnen gedijen in dit kale gebouw met grote vlakken en repeterende elementen en de egale lichtinval, die natuurlijk ook voor de oorspronkelijke gebruik van het gebouw belangrijk was. Het functionele omhulsel, gestript van zijn oorspronkelijke inhoud, verhoudt zich mooi tot die nieuwe inbreng van minimalistische vorm en textuur. Ik zag een wisselwerking van ruimte en vlakken en materialen die mij wel kon inspireren.
Maar bij de expressieve figuratieve kunst van Kara Walker was dat niet het geval. Het gebouw bevat haar kunst als een saaie kleurloze doos, ik kon er geen inspiratie in vinden. Het deed mij wel weer beseffen, hoe belangrijk het is voor de beleving, dat gebouw en inhoud zich tot elkaar verhouden. Hoe precies, dat is (ook) de kunst. Iets met maat, kleur en licht. Er is geen vinger op te leggen maar je ziet het als het gelukt is. Of niet.