De Bloemelaar (m/v)

De bloemelaar houdt het midden tussen een vogelaar en een boemelaar. Bloemen hebben het voordeel dat ze niet wegvliegen en daardoor rustig in detail bekeken kunnen worden. Een fotografiedocent van lang geleden wees daar al op: ga het maar leren in de natuur, die loopt niet weg. Je hoeft ook geen uitgebreide taxonomische kennis te bezitten om van bloemen en bloemetjes te genieten, al helpt het wel. Het mag relaxter, zonder pretentie, en daar zit dan ook de overeenkomst met de boemelaar. Zoals een boemelaar tegen een mazzeltje aan kan lopen, zo ziet de bloemelaar wel eens een bijzonder bloemetje. Maar meestal moet hij het bijzondere in het alledaagse vinden.

De bloemelaar is te vergelijken met een muziekliefhebber. Die hoeft ook niet persé verstand van muziek te hebben om ervan te kunnen genieten. (Bijna) iedereen heeft een gevoel voor toon, akkoorden, ritme; en precies diezelfde kwaliteiten zijn ook voor het oog relevant. Zoals omgekeerd een klank ook kleur heeft. Wie er oog – of oor – voor heeft ziet hoe prachtig, door herhaling en variatie vanuit eenvoudige thema’s, complexe structuren ontstaan. Maar dat is alweer behoorlijk hoogdravend voor een eenvoudige bloemelaar.

[De foto’s zijn een beetje lukraak, huistuinenkeukenbloemetjes tijdens een wandeling op klompenpaden in de buurt van Oene]