Fijn om weer eens een tijdschift te maken.
Tijdschriften, vaktijdschriften in het bijzonder, waren ‘vroeger’ de basis voor een inkomen als grafisch ontwerper, maar veel tijdschriften zijn gesneuveld vanwege de digitalisering. Bijzonder dus, dat de NSG heeft besloten om een tijdschrift, dat op de nominatie stond om weggedigitaliseerd te worden, toch een doorstart te geven op papier. Overweging hierbij is dat een uitgave in druk zo onderhand onderscheidend vermogen heeft gekregen; zoals het voorheen met de papieren uitgaven was, zo is nu in de digitale wereld. Door de bomen is het bos niet meer te zien, en door het laagdrempelige karakter van digitale verspreiding is die stortvloed er niet minder op geworden. En zo is het dus een overweging waard, om op te vallen met drukwerk. Zeker hoger opgeleiden waarderen het om door hun vakliteratuur te kunnen bladeren, een fysiek product in handen te hebben, even weg van het computerscherm; lezen van een versgedrukt blad heeft voor velen toch nog iets feestelijks, een moment van rust in het voortdurende bombardement van ‘content’. En dat gun ik ze heel graag uiteraard.
Pauline Kuipers is trainingsacteur. Zij is inzetbaar bij trainingen waar gedrag en omgangsvormen een rol spelen. Door met haar spel waarheidsgetrouwe, praktijkgerichte situaties neer te zetten, krijgen deelnemers inzicht in het effect van hun gedrag én van gedragsverandering. Dat inzicht helpt hen om zelf stappen kunnen zetten, bijvoorbeeld om met elkaar een prettige werksituatie te creëren. Door spel en tegenspel komen ze tot verbazingwekkende inzichten. Dat bracht mij op het idee om die verbazing als uitgangspunt voor deze website te gebruiken. Als domeinnaam was gelukkig jezelfverbazen.nl beschikbaar.
Noishhh staat voor: Noise Seriously Harms Human Health. Ik weet niet wat er eerder was, het acroniem of de omschrijving, maar het is ook goed mogelijk dat het gelijk is opgegaan. Want zo gaan creatieve processen: zoeken, uitproberen, verbindingen maken, totdat er een idee komt bovendrijven.
Noishhh, een vreemd woord met zijn innerlijke contrast. Taalkundig heet dit een oxymoron, een verbinding van twee tegengestelde woorden. ‘Het geluid van de stilte’ bijvoorbeeld, om in de sfeer te blijven. Maar het kan dus ook binnen één woord. Andere voorbeelden zijn ‘vredesstrijd’, ‘werkvakantie’ of ‘uitzonderingsregel’. Dit nieuwe woord noishhh is bedoeld om een rol te gaan spelen in de communicatie over geluidsoverlast. Het verenigt de twee kanten ervan: enerzijds de negatieve gevolgen van geluidsvervuiling voor de gezondheid van mens en dier, anderzijds stilte als primaire levensbehoefte.
Het logo is vooral bedoeld om de campagne zichtbaar te maken op promotie-artikelen, zoals kleding.
In en rond dit gebouwtje aan de Overijsselse Vecht wordt in het klein gedemonstreerd hoe uit het water warmte kan worden gewonnen. Dat is technisch behoorlijk ingewikkeld, de uitdaging is dan ook om het proces eenvoudig en overzichtelijk uit te leggen. Het is bedoeld als onderdeel van natuur- en milieu educatie voor scholieren.
Ik blijf vooralsnog ook als creatief denker en vormgever dienstbaar aan lokaal initiatief op het gebied van verduurzaming. Het Duurzaamheidscentrum Deventer gaat nu alweer het derde jaar in. Hoewel corona heel wat roet in het eten heeft gegooid, lijkt er nu wel weer vaart in te komen. Daarbij geholpen door de acute bewustwording bij het publiek van de kwetsbaarheid van onze energievoorziening. Het is te hopen dat die urgentie beklijft, ook als de oorlog in Oekraïne voorbij is. En dat de miljarden even soepel naar verduurzaming zullen stromen als momenteel naar oorlogsvoering.
De jojo van de foto is bedoeld als beloning voor kinderen die in het duurzaamheidscentrum een puzzeltje hebben opgelost. Heel onschuldig en vast niet gedacht als sarcastisch commentaar op de turbulente toestanden in de wereld, die de afgelopen jaren niet meer in Verweggistan gebeuren maar ook ons hier treffen. Ergens (met inachtneming van de slachtoffers) is het misschien goed dat deze maatschappij eindelijk uit zijn ‘comfort-zone’ wordt gerukt. Je zou haast denken dat het geen toeval is dat zowel lockdowns als oorlogsgeweld óók invloed hebben op die andere crisis, de broeikasgas-jojo, die harder terug zal komen naarmate de mensen langer doorgaan met uitstoten. Ik krijg haast het idee dat moeder Aarde bezig is met een wanhoopsoffensief om ons tot inkeer te krijgen. Het is treurig dat er een oorlog nodig is om tot inkeer te komen. Maar laten we hopen dat er een dure les wordt geleerd en dat de mensheid – nogmaals, los van het individuele leed – weer door het oog van de naald kruipt, zoals wel vaker in de geschiedenis. Al ziet het daar momenteel niet naar uit….